- stawać sztorcem
- разг. арта́читься, проти́виться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
sztorc — m II, D. u; lm M. e, D. ów przestarz. «krawędź, kant czegoś» sztorcem, na sztorc «prostopadle, ostrym końcem do góry» Kosy osadzone sztorcem, na sztorc. ◊ Stawać, stawiać się sztorcem «stanowczo opierać się, zuchwale sprzeciwiać się czemuś» … Słownik języka polskiego